На душата...
Бяло.
Искрящо.
Покрито с мекота...
Дърветата са сякаш от памук.
Бели побелели...
Снежинки едри навсякъде са навалели.
Разкошно ми е.
На душата.
Зимно е.
Най-после...
През отворения ми прозорец в стаята вали сняг.
Не мога да му се нарадвам.
Красиво ми е.
И прекрасно.
Зима е.
Разкошна и блестяща.
Снежна и прекрасна...
Зима е...
2 коментара:
Нежно... снежно... много мило:-)
Харесва ми!
Благодаря, xabiba! :-)
Публикуване на коментар